Bezpieczniejsza przestrzeń
|
|
|
|
|
x
|
|
|
|
|
|
Jako osoby pracujące z młodzieżą możemy budować pokój w naszej społeczności, wspierając młodych ludzi, naszych kolegów i nas samych w przezwyciężaniu stereotypowego myślenia, błędnych wyobrażeń oraz dyskryminujących postaw i zachowań. Oznacza to jak najbezpieczniejsze radzenie sobie z konfliktami. Oprócz reagowania na pojawiające się konflikty, możemy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby zapobiegać konfliktom, zanim się pojawią. Napięcia są łatwiejsze do przezwyciężenia, zanim staną się zbyt gorące między jednostkami lub grupami młodych ludzi. Możemy wspierać komunikację poprzez tworzenie i utrzymywanie bezpieczniejszych przestrzeni. Tworzenie bezpieczniejszych przestrzeni jest ważnym narzędziem do walki z dyskryminacją. Bezpieczniejsze przestrzenie wykraczają poza nasze przestrzenie fizyczne - kiedy projektujemy bezpieczniejsze przestrzenie, staramy się stworzyć środowisko opieki, więzi i aktywnego zaangażowania.
Bezpieczniejsza przestrzeń to wspierające, niezagrażające środowisko, które zachęca do otwartości, szacunku, chęci uczenia się od innych, a także bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego. Bezpieczniejsza przestrzeń jest również określana jako metodologia tworzenia niezagrażających i pełnych szacunku środowisk.
W bezpieczniejszej przestrzeni jesteśmy jak najbardziej świadomi struktur władzy, które wpływają na nasze codzienne życie. Oznacza to bycie świadomym dynamiki władzy, tła i wpływu naszego zachowania na innych. Bezpieczniejsza przestrzeń to koncepcja, która wymaga uwzględnienia potrzeb uczestników i pracowników. Termin "bezpieczniejsza przestrzeń" sugeruje, że przestrzeń nie może być bezpieczna w kategoriach bezwzględnych; zamiast tego jest to stan względny. Uczynienie przestrzeni bezpieczniejszą niż status quo jest zbiorową odpowiedzialnością i pracą w toku.
Intersekcjonalność oznacza wzajemnie powiązany charakter kategoryzacji społecznych, takich jak rasa, klasa i płeć, w odniesieniu do danej osoby lub grupy. Kategoryzacje te są ze sobą powiązane i tworzą nakładające się na siebie i współzależne systemy dyskryminacji lub niekorzystnej sytuacji.
Jako osoby pracujące z młodzieżą zazwyczaj pracujemy z młodymi ludźmi, którzy doświadczają konkretnych nierówności i dyskryminacji intersekcjonalnej. Dyskryminacja i mowa nienawiści pojawiają się również w miejscach pracy z młodzieżą, nawet jeśli ciężko pracujemy, aby temu zapobiec. Dyskryminacja lub strach przed nią stanowią przeszkodę w uczestnictwie i zaangażowaniu. Jednym ze sposobów na złagodzenie przeszkód w uczestnictwie jest tworzenie "bezpieczniejszych przestrzeni" wspólnie z personelem i młodymi ludźmi.
Podczas budowania i utrzymywania bezpieczniejszej przestrzeni, tożsamości i doświadczenia życiowe osób z mniejszości i marginalizowanych tożsamości są uznawane i szanowane. Bezpieczniejsze przestrzenie pozwalają na wyrażenie i wysłuchanie ich głosów. Dzieje się to poprzez dialog i wymianę pomysłów we wspierającym środowisku. Bezpieczniejsza przestrzeń to przestrzeń społeczna, w której wszyscy młodzi ludzie, w tym osoby z grup mniejszościowych i marginalizowanych, czują, że jest to ich przestrzeń do uczestnictwa, w której również trudne kwestie mogą być omawiane i poruszane. Jest to miejsce, w którym można zbadać dynamikę władzy i wpływ naszego zachowania na innych, aby wszyscy czuli się bezpieczniej.
Chociaż staramy się tworzyć warunki, które mają na celu zapobieganie poczuciu zagrożenia, zdajemy sobie sprawę, że przestrzeń nie może być bezpieczna w kategoriach absolutnych i uznajemy, że nie każdy doświadcza przestrzeni w ten sam sposób. Każdy zestaw wytycznych ustanowionych w celu zapewnienia bezpieczeństwa może nie odpowiadać potrzebom wszystkich w danym ośrodku młodzieżowym. Tworzenie bezpieczniejszych przestrzeni to zbiorowa odpowiedzialność i zawsze praca w toku. Stworzenie funkcjonującej bezpieczniejszej przestrzeni nie jest czymś, co dzieje się z dnia na dzień, to proces - nie wystarczy tylko ją stworzyć, kluczową częścią jest jej utrzymanie, co wymaga dodatkowej pracy przy jej wdrażaniu, w szczególności obejmującej ciągłą refleksję i ocenę naszej pracy oraz jej ulepszanie w razie potrzeby.
Ważne jest, aby postrzegać nasze przestrzenie młodzieżowe nie tylko jako pomieszczenia i budynki, ale także jako wszystkich ludzi, którzy z nich korzystają. Następnie zapytamy, czy przestrzeń jest otwarta i przyjazna dla wszystkich naszych grup młodzieżowych, a jeśli nie, co należy zrobić, aby to zmienić. Powinniśmy myśleć o naszej przestrzeni i środowisku jako o czymś, co wykracza poza nasz fizyczny budynek i obejmuje naszą obecność w społeczności. Czasami nasza przestrzeń i otoczenie zmieniają się w przestrzeń zewnętrzną lub uliczną, czasami w wydarzenia, które organizujemy, a nawet w naszą obecność w mediach społecznościowych. Obejmuje to sposób, w jaki jesteśmy postrzegani poprzez komunikaty, które wysyłamy - takie jak ogłoszenia o zaangażowaniu.
Wytyczne dotyczące bezpieczniejszych przestrzeni powinny obejmować